ادب زیارت

یکی از آداب زیارت آن است که انسان از نظر معرفت به خداوند و درک توحید بارگاه ائمه‌ای را که زیارت می‌نماید را بشناسد. دیگر این که در اذن دخول بداند که در محضر امامی است که حاضر و شاهد اعمال وی می‌باشد و آشکارا انسان را می‌بیند «یَرَونَ مَقَامِی و یَسمَعُونَ کَلامِی و یَرُدُّنَ سَلاَمِی» جایگاه مرا می بینند و سخن مرا می‌شنوند و سلام مرا جواب می‌دهند. (مصباح الکفعمی، ص 472) ولی انسان جواب آن‌ها را با این گوش دنیایی نمی شنود!